SEVMEK; AŞKLA SEVMEK !
KENDİMİZİ,DİĞERİNİ ,İŞİMİZİ ve YAŞAMIMIZI AŞKLA SEVMEKTEN KAÇAR KORKAR OLDUK.
KORKULARIMIZ, NE ZAMAN BİZİ BU KADAR YAŞAMDAN ALIKOYAR HALE GELDİ?
KENDİMİZİ NASIL RESMİYETLE CİDDİYE ALIR OLDUK
KENDİMİZİ KOYVEREREK SEVEMİYORUZ.
İLİŞKİLER ''YA CİDDİ DEĞİLSE '' VEYA ''YA CİDDİYE BİNERSE '' KORKULARIYLA BAŞLIYOR.HATTA BAZAN
BU KORKULARDAN ÖTÜRÜ BAŞLAYAMIYORUZ BİLE
SEVDİĞİNİ SÖYLEMEK VE İNSANIN İÇİNDEKİ BİR DUYGUYU DİĞERİYLE PAYLAŞMASI ,BİR ARMAĞAN OLARAK ALGILANMIYOR
KARŞIMIZDAKİNİN KUCAĞINA BAĞLAYICI BİR YÜK KOYUYORMUŞ GİBİ HİSSEDİYORUZ
SEVENİ OLANLARSA İLİŞKİLERİNDEKİ EKSİKLERE ,SAHİP OLDUKLARINDAN DAHA FAZLA TAKILMIŞ DURUMDA
KOŞULSUZ SEVMEK HATA YAPTIRACAKMIŞ GİBİ YAŞIYORUZ
Sevgim Ağlıyor
sen baharını yaşarken dolu dizgin
ben sonbaharın merdivenlerinde yorgun
olmayan seni arıyorum
ufuk çizgisinde kayboluyor bakışlarım
dalgalar sürüklüyor düşüncelerimi sonsuzluğa
yengeçlerin kumsalda açtıkları derin oyuklar
mıknatıs gibi derinliklere çekiyorlar duygularımı
martıların kanadında sevgim ağlıyor