SEVMEK; AŞKLA SEVMEK !

KENDİMİZİ,DİĞERİNİ ,İŞİMİZİ ve YAŞAMIMIZI AŞKLA SEVMEKTEN KAÇAR KORKAR OLDUK.

KORKULARIMIZ, NE ZAMAN BİZİ BU KADAR YAŞAMDAN ALIKOYAR HALE GELDİ?

KENDİMİZİ NASIL RESMİYETLE CİDDİYE ALIR OLDUK

KENDİMİZİ KOYVEREREK SEVEMİYORUZ.

İLİŞKİLER ''YA CİDDİ DEĞİLSE '' VEYA ''YA CİDDİYE BİNERSE '' KORKULARIYLA BAŞLIYOR.HATTA BAZAN

BU KORKULARDAN ÖTÜRÜ BAŞLAYAMIYORUZ BİLE

SEVDİĞİNİ SÖYLEMEK VE İNSANIN İÇİNDEKİ BİR DUYGUYU DİĞERİYLE PAYLAŞMASI ,BİR ARMAĞAN OLARAK ALGILANMIYOR

KARŞIMIZDAKİNİN KUCAĞINA BAĞLAYICI BİR YÜK KOYUYORMUŞ GİBİ HİSSEDİYORUZ

SEVENİ OLANLARSA İLİŞKİLERİNDEKİ EKSİKLERE ,SAHİP OLDUKLARINDAN DAHA FAZLA TAKILMIŞ DURUMDA

KOŞULSUZ SEVMEK HATA YAPTIRACAKMIŞ GİBİ YAŞIYORUZ                           

    Sevgim Ağlıyor

sen baharını yaşarken dolu dizgin

ben sonbaharın merdivenlerinde yorgun       

olmayan seni arıyorum

ufuk çizgisinde kayboluyor bakışlarım

dalgalar sürüklüyor düşüncelerimi sonsuzluğa

yengeçlerin kumsalda açtıkları derin oyuklar

mıknatıs gibi derinliklere çekiyorlar duygularımı

martıların kanadında sevgim ağlıyor