Anılar yumağıdır hayatımızın tümü..bir obje , bir ses alır götürür bizi yıllar öncesine; ya içimiz yanar kabuk tutmuş yara gibi yada için ışıl ışıl olur istemsiz gülümsersin....
Anneler günü kutlamaları konuşulurken yıllar öncesine gittim bir an...büyük kardeşimle annemize aldığımız hediyeyi verirken , küçük kardeşim bir an ortadan kayboldu.Beş yaşlarında ya var ya yok.Hemen yanı başımızdaki Bakkal Mehmet amcaya giderek bir kaç yumurta alıp anneme vermişti anneler günü hediyesi olarak...Annem başta olmak üzere öylesine duygulanmıştık ki..göz yaşlarımıza engel olamamıştık.O küçük çocuk büyüdü..Şimdi aynı inceliği eşine ve kızına bolca sergiliyor
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder